Programy UE

Chłapowski Franciszek (1846-1923)

Lekarz prof. Honorowy Uniwersytetu Poznańskiego. Ur. 17 IX w rodzinnej posiadłości Czerwona Wieś k. Krzywinia jako syn Stanisława i Henryki z Morawskich. Ukończył kolegium jezuickie w Metzu (1857-61), następnie gimnazjum Marii Magdaleny w Poznaniu (1861-66). Medycynę studiował w Heidelbergu (1868) i Berlinie (1866-68, 1868-70), gdzie uzyskał doktorat chirurgii i medycyny. W 1869 został współzałożycielem i pierwszym przewodniczącym sekcji medycznej i nauk przyrodniczych Tow. Naukowego Akademików Polaków w Berlinie. W 1871 w Berlinie pracował naukowo i równocześnie działał w towarzystwach pol. W 1872 z pobudek patriotycznych podjął praktykę lekarską w Królewskiej Hucie (Chorzów), tu nawiązał ścisłą współpracę z K. Miarką i J.Ligoniem, założył Kółko Towarzyskie, którego był pierwszym przewodniczącym i które z czasem rozwinęło się w dużą i prężną organizację górników i hutników pol., tworząc liczne filie na Górnym Śląsku. W 1874 przeniósł się do Bytomia. W 1877 został wybrany posłem do sejmu pruskiego i zamieszkał we Wrocławiu, gdzie działał w Tow. Górnośląskim Akademików Polaków. Obok K. Miarki położył największe zasługi dla zachowania polskości i odrodzenia narodowego ludności śląskiej. W 1884 osiadł na stałe w Poznaniu. Zajmował się praktyką lekarską, działalnością naukową, społ. i filantropijną. W miesiącach letnich pracował jako lekarz zdrojowy w Kissingen, gdzie zyskał międzynarodową sławę znakomitego internisty. Działalność naukową rozwijał w PTPN, m.in. kierował dwoma największymi jego wydziałami: Przyrodniczym w l. 1888-1920 i Lekarskim w l. 1904-14. Położył duże zasługi na polu organizacji Muzeum Przyrodniczego PTPN, które było zaliczane do najlepszych placówek w Europie, zwłaszcza w dziedzinie paleontologii. Wraz z H. Święcickim, B Wicherkiewiczem i I.Zielewiczem założył „Nowiny Lekarskie”. Był członkiem ich komitetu redakcyjnego, a w l. 1898-99 naczelnym redaktorem i współnakładcą. Doskonale znając j. ang., czeski, franc., niem., i ros., opublikował w dziale streszczeń „Nowin Lekarskich” setki ocen i sprawozdań z artykułów i referatów zawartych w obcojęzycznych czasopismach lekarskich. Od chwili założenia Uniwersytetu Poznańskiego w 1919 jako tymczasowy docent wykładał na Wydziale Filozoficznym geologię z mineralogią, potem paleontologię. W 1921 został mianowany prof. Honorowym medycyny wewnętrznej Uniwersytetu Poznańskiego. Był członkiem rzeczywistym wielu tow. Naukowych.