16 października 2020
Dla upamiętnienia Stanisława Szczepanowskiego
W dniu 16 października 2020 roku nastąpiło uroczyste odsłonięcie tablicy zamieszczonej na kamienicy z numerem 10 przy ul. Stanisława Szczepanowskiego w Kościanie.
Pamiątkową tablicę uroczyście odsłonili: Burmistrz Piotr Ruszkiewicz, Prezes Towarzystwa Miłośników Ziemi Kościańskiej Zdzisław Witkowski oraz Wiceprezes TMZK Jan Kozak.
Na tablicy znajduje się napis: „STANISŁAWOWI SZCZEPANOWSKIEMU 1846-1900 SYNOWI ZIEMI KOŚCIAŃSKIEJ. DZIAŁACZOWI NIEPODLEGŁOŚCIOWEMU, PROPAGATOROWI PRZEMYSŁU NAFTOWEGO W 120-TĄ ROCZNICĘ ŚMIERCI TOWARZYSTWO MIŁOŚNIKÓW ZIEMI KOŚCIAŃSKIEJ".
Poniżej prezentujemy postać Stanisława Szczepanowskiego.
Wybitny ekonomista, przemysłowiec działacz społeczny, twórca polskiego przemysłu naftowego i węgla brunatnego w Galicji. Urodził się 13 grudnia 1846 roku w Kościanie w rodzinie inżyniera melioranta Jana i Wandy z Poplińskich. Po ukończeniu gimnazjum w Chełmnie studiował na Politechnice Wiedeńskiej, uzyskując w 1867 roku dyplom inżyniera.
Wiele podróżował, zamieszkując w 1879 roku we Lwowie. Żywo interesował się dolą Polaków pod zaborem austriackim w wyniku czego napisał studium „Nędza Galicji". Był posłem do parlamentu wiedeńskiego i sejmu galicyjskiego oraz współzałożycielem kilku towarzystw przemysłowych i oświatowych.
Szczególnie interesował go przemysł wydobywczy i przetwórczy. Ręczne kopanie szybów górniczych zastąpił maszynami patowymi, sprowadzając z Kanady doświadczonych wiertników i budując w Peczeniżynie nowoczesną rafinerię ropy naftowej. Za jego przykładem poszło na Podkarpaciu wielu innych przemysłowców. Po wstrzymaniu przez władze austriackie zezwoleń dla polskich przedsiębiorców na budowę rafinerii ropy i niewypłacalności Lwowskiej Kasy Oszczędności, podobnie jak wielu innych zbankrutował zapadając na chorobę wieńcową serca. Zmarł 13 października 1900 roku w czasie pobytu na kuracji w Nauheim. Po roku jego zwłoki spoczęły w ufundowanym przez społeczeństwo grobowcu na cmentarzu łyczakowskim we Lwowie.